Zakres techniczny stylu Ving Tsun kuen
nauczanego w ramach Martial Arts House of Asia
Europejskiego Stowarzyszenia Atletycznego Ving Tsun
Głowna linia przekazu – Wong Shun Leung Ving Tsun kuen
- formy bez broni: Siu Lim Tao, Chum Kiu, Bil Jee;
- formy manekinów: Mok Yan Chong, San Sin Chong, Sa Bao Chong (Kuen Chong);
- formy z użyciem broni białej: Lok Dim Boon Kwun, Bart Cham Dao.
Boczne linie przekazu (techniki ruchowe dopasowane do koncepcji konstrukcji systemu Wong Shun Leunga)
Lon Gai (Lun Jie) Ving Tsun kuen
- forma manekina: 4 dodatkowe sekcje Mok Yan Chong;
- formy foshańskie użycia broni białej: Lok Dim Boon Kwun, Bart Cham Dao.
(zawierają inne niż formy z Hong Kongu ruchy, a ich zastosowanie uzupełnia się jednocześnie z ww.)
Inne style kung fu
- forma manekina do treningu kija Muifa Chong.
(manekin do ćwiczenia technik kija Ving Tsun kuen istniej w kilku stylach związanych z treningiem kung fu na potrzeby Tientihui, nim. w wersji kantońskiej stylu pochodzącej od Fong Siu Chinga)
Lee Kong/Zheng Xiaorong Ving Tsun Hok kuen
- forma bez broni: Samm Chien (Sanzhan; 3 poziomy zaawansowania); naucza zasad poruszania, kontroli dantien, oddychania, kumulacji i wyzwalania energii wibrującej.
(W system Białego Żurawia z Ving Tsun funkcjonuje powiedzenie „Sanzhan Sheng, Sanzhan Si” – wszystko zaczyna się i kończy na Sanzhan. Ćwicząc Sanzhan zaczyna się od poziomu twardego. Następnie ćwiczona jest druga wibrująca wersja, a na końcu trzecia miękka wersja. Każda z tych form jest inaczej wykonywana i składają się nie dodatkowe elementy. Po opanowaniu formy do poziomu trzeciej miękkiej wersji nabywa się umiejętność pełnej kontroli nad generowaniem energii wibrującej i jej rodzajami przekazywanymi przez stawy. Idea energii wibrującej zanika we współczesnym Ving Tsun (Wing Tsun, Wing Chun). Jeżeli jeszcze np. za czasów Yip Mana czy w metodzie nauczania Wong Shun Leunga wykonanie formy Siu Lim Tao zabiera co najmniej dwadzieścia minut, to w wielu szkołach tego stylu przypomina to już jedynie gimnastykę i wyścig z czasem. Dołączenie praktyki formy Samm Chien jest więc uzupełnieniem treningu o elementy oddechowe i energetyczne.
Chen Juling (linia Fong Siu Ching – Yuen Kay San – Sum Nung) Ving Tsun kuen
- forma qigong kantońskiego Ving Tsun kuen, w obecnej chwili zastępowana trzecią, najbardziej zaawansowaną praktyką formy Samm Chien.