Bezpłatne zajęcia z Yang Taiji quan wg. metody Chen Mang Chinga
Europejskie Stowarzyszenie Atletyczne Ving Tsun zaprasza w 4 kolejne wtorki począwszy od 10 października o godzinie 17.00 na bezpłatne zajęcia z Yang Taiji quan wg. metody Chen Mang Chinga. Ilość miejsc ograniczona pojemnością sali treningowej. Zajęcia odbywają się w Warszawie, ul. Wał Miedzeszyński 646 (Hangar 646, Centrum Aikido).
Chiny 2016 – Chuka kuen, Chen Taiji i Ving Tsun kuen
Na przełomie września i października miała miejsce kolejna doroczna wyprawa Europejskiego Stowarzyszenia Atletycznego Ving Tsun do Azji.
W części dotyczącej Chin uczestnicy poznawali prowincję Gunagdong, a w niej: świątynię Guangxiao sy, w której pierwsze buddyjskie nauki pobierał Huineng Daijin Chanshi (638–713), VI patriarcha szkół Chan (jap. Zen). Świątynia Nanhua sy (za czasów Huinenga nosiła nazwę Baolin sy), w której do dziś znajduje się jego zmumifikowane ciało, usytuowana jest u podnóża góry Caoxi.
Kolejnym ważnym miejscem z punktu wodzenia rozwoju chińskich, ale i japońskich szkół walki były święte dla taoistów góry Luofu w okręgu Huizhou i powiecie Bolou (oraz miastach o tych samych nazwach). To tu działał wybitny lekarz, mistyk, alchemik i uczony, taoista Ge Hong (283–363). Był ulubionym uczniem, a potem zięciem taoisty Bao Jinga.
W dolinie u podnóża grzbietu górskiego Luofu (ciągnącego się na przestrzeni blisko 400 km) znajduje się założona przez niego w 327 r. świątynia Chongxiu. Obecne miejsce kultu jego i żony Bao Gu. Ge Hong napisał kilkadziesiąt opracowań, z których część odnosi się do taoistycznej mistyki i jej praktyk z odpowiednikiem hinduskich mantr i mudr (jakkolwiek samo opracowani ich nie identyfikuje, ze względu na ich ważkie znaczenie, tego typu wiedze przekazywano jedynie w formie ustnej z mistrza do ucznia) oraz mistycznego sposobu poruszania (tańca) zwanego Yubu. Dwa wieki później chińska, a za nią japońska buddyjska tantra przejęła jego doświadczenia.
Można powiedzieć, że bez doświadczeń i opracowań Ge Honga (jap. Kakko), nie było by japońskich buddyjskich szkół Tendai shu i Shingon shu, shugendo i kuji kiri praktykowanego przez shinobi (ninja) i szkoły wojenne samurajów tzw. koryu np. kenjutsu. Przynajmniej w wersji jaką znamy współcześnie.
Na zboczu usytuowany jest jego grobowiec, a nieopodal duże muzeum ze zbiorem dzieł pisanych, rycin odwołujących się do daoiyin i akupunktury.
Góry Luofu to też miejsce zamieszkania ludności z grupy Hakka, która poprzez prowincję Fujian dotarła w to miejsce, zasiedlając góry co najmniej od XVI wieku. Przejęli także mistyczne tradycje taoistów tego okręgu. To tu w XVIII wieku swoją doktrynę formułował mistyk Tixi, który po powrocie do Fujian założył słynne tajne stowarzyszenie Tientihui. To tu w świątyni Wa Sau Toi (Huashoutai) i wioskach Hakka znaleźli schronienie uciekinierzy ze spalonego w 1787 r. klasztoru Linquanyuan zwanego „południowym Shaolinem”. To w Wa Sau Toi powstały, bądź miały swój początek, takie znane style kung fu Hakka jak: Long Ying Mok kuen (styl Pięści Smoka), Chuka kuen (styl tzw. południowej modliszki rodu Chu), Pak Mei pai (styl Białej Brwi) i Choy Lee Fut.
W mieście Bolou mieliśmy przyjemność spotkania z mistrzem Ma Bo Chow ze stylu Chen Taijiquan i jego rodziną, z linii wybitnych mistrzów – XIX generacji rodu Chen Zhenglei i Zhang Dongwu. Ma jest „starszym bratem kung fu” w tym stylu dla Łukasza Pieczonki, który prowadzi jednocześnie w Kantonie (Gunagzhou) pierwszą w Chinach szkołę Ving Tsun kuen wg polskiego przekazu dr J. Szymankiewicza.
Aktualnie Ma Bo Chow i jego brat, to jedni z najwybitniejszych praktyków stylu Chen Taiji quan kung fu w Chinach o nieprzeciętnej wiedzy i narodowi wielokrotni mistrzowie tuishou i wolnej walki wg tych zasad stylowych.
Mistrz Ma wyraził otwartość na ewentualną współpracę z praktykami stylu Chen z Polski u niego w Chinach, a także możliwość podzielenia się swoją wiedza na seminariach również w naszym kraju.
Nasze stowarzyszenie jest gotowe udostępnić ten kontakt zainteresowanym (tak już ćwiczącym, jak i pragnącym dopiero go poznać) praktyką stylu Chen Taiji quan z najwyższej półki.
Kolejna ważna wizyta miała miejsce u mistrza Chu Ga Yung (Zhu Jiayong) ze stylu Chuka kuen (Pięść rodziny Chu; tzw. „południowa modliszka”). Ma on widoczne silne związki ze stylem Hakka – Hok kuen (Pięść Żurawia) z prowincji Fujian i naszym zdaniem również z Ving Tsun kuen z Foshan. Badania i doświadczenia nad tym stylem będą przez nas prowadzone jeszcze w przyszłości i wtedy powiemy i napiszemy o nim więcej.
Odwiedziliśmy też starych znajomych w Foshanie, Shunde, Gulao i Hong Kongu.
W czasie wizyt i pobytu jak zwykle życzliwą pomocą wspierała nas pani Yip Yi (Ye Zizu) … tak, tak, z tej rodziny.
8n
Na zdjęciach Chin (Ving Tsun kuen; Taiji quan):
- Świątynia Guangxiao sy w Guangzhou
- Góry Luofu, odtworzona na podstawie licznych rysunków postać Ge Honga, świątynia Chongxiu, grobowiec Ge Honga
- Odbudowana po XX-wiecznych zniszczeniach świątynia Wa Sau Toi (Huashoutai) miejsce narodzin stylów kung fu społeczności Hakka w prowincji Guangdong i Choy Lee Fut.
- Z mistrzem stylu Chen Taiji quan prowadzącym dużą szkołę sztuk walki w mieści Bolou – Ma Bo Chow i mistrzem Chuka kuen – Chu Ga Yung
- W Gulao, rodzinnej wiosce wielkiego mistrza Ving Tsun kuen Leung Jana
- W domu rodzinnym Bruce’a Lee pod Shunde
- W szkole Lun Zhixiong, syna mistrza Lun Gai w Foshan
- Wśród przyjaciół w Hong Kongu: w szkole Ving Tsun kuen Cliffa Au Yeung i mistrza Lee Kong ze stylu Hok Kuen.